Volgens Gerald Mueller, directeur Process and Efficiency Management bij DB Schenker, biedt de nieuwste sensor- en actuatortechnologie de medewerkers een echte verlichting bij het herhaaldelijk tillen van zware lasten. Tijdens het proefproject lag de focus op het oppakken en plaatsen van verpakkingen tot vijftien kilogram. Arbeiders haalden de pakketten uit de opslagrekken en plaatsten ze vervolgens op palletten. Aan de proef namen ook twintig doctoraatsstudenten deel van de universiteit van Dortmund.

DB Schenker Duitsland testte het gebruik van deze ondersteunende robotpakken op verschillende logistieke locaties. Onder meer het actieve exoskelet ‘Cray X’ van de Duitse fabrikant German Bionic werd uitgebreid getest door het magazijnpersoneel.

Positieve feedback

“De feedback van de doctoraatsstudenten en van de medewerkers van DB Schenker na de test was zeer positief en bevestigde dat het langdurig gebruik, in combinatie met ergonomisch optimale logistieke processen, de gezondheid van de medewerkers kan verbeteren”, zegt Mueller. In het bijzonder blijkt dat de lendenwervels en de rugspieren gespaard worden van een volledige belasting.

Een beslissing om de exoskeletten effectief in te zetten is nog niet genomen. “In de komende maanden zullen we de resultaten in detail analyseren. Pas daarna zullen we beslissen of we de exoskeletten opnemen in de procesoptimalisatie bij DB Schenker”, stelt Mueller.

VIL-project eerder negatief

Deze grondige analyse zal inderdaad nuttig zijn, zo blijkt uit de resultaten van het VIL-project ‘Exoskeletons for logistics’ die in mei werden voorgesteld. Daaruit bleek dat deze robotpakken goed zijn bij statische en repetitieve belastende taken in eenzelfde houding, zoals montage langs de assemblagelijn in de auto-industrie. Maar in de logistiek zijn ze niet echt geschikt voor dynamische en vaak variërende taken zoals orderpicking, verpakken, stapelen, laden en lossen.

De conclusie van de praktijktesten bij Colruyt, Danone, Mainfreight en Gates Distribution Center was dat de exoskeletten het menselijk lichaam effectief meer kracht en uithoudingsvermogen geven, maar dat ze meestal als oncomfortabel worden ervaren. “Ze hebben dus veel potentieel als ergonomisch hulpmiddel, maar hun ontwerp is nog niet matuur genoeg. Wij blijven dan ook de evoluties van de technologie op de voet volgen”, zegt projectleider Luc Pleysier.

VIL koos ervoor om alleen passieve exoskeletten te testen, onder meer omdat actieve systemen aanzienlijk duurder zijn en de capaciteit van de batterijen eerder beperkt is. Mogelijk zal uit de analyse van de resultaten van DB Schenker en van VIL blijken of de actieve dan wel de passieve robotpakken in de toekomst de beste kansen hebben.

Philippe Van Dooren