(Nieuwjaarsreeks) Philippe Degraef (Febetra)

Interview, Mensen
Te gast
Philippe Degraef van Febetra.
Philippe Degraef van Febetra © Febetra

Rond de jaarwissel brengt Flows traditiegetrouw een reeks ‘nieuwjaarsbrieven’. De auteurs overschouwen het voorbije en komende jaar door te antwoorden op vijf vragen. Philippe Degraef, directeur Febetra, laat zijn licht schijnen op de ontwikkelingen van het voorbij jaar en wat er nog in het verschiet ligt.

1. Wat was voor u dé gebeurtenis van 2022 (en waarom)?

De oorlog in Oekraïne met alle nare gevolgen die daaruit voortvloeien: een torenhoge inflatie, een ontsporend begrotingstekort, disrupties in de supplychain en allerlei tijdelijke schaarstes, om maar de voornaamste gebeurtenissente vernoemen. Dat zorgt allemaal voor een grote onzekerheid en volatiliteit, waarvoor geen pasklare antwoorden bestaan. Feit is dat de kosten van een transportonderneming nooit zo snel en zo fors stegen. Het ziet ernaar uit dat de kostentsunami zich ook in 2023 zal doorzetten. Alleen de lonen van het rijdend personeel – de grootste kostenpost van een transportonderneming – stijgen op 1 januari, los van de nieuwe functieclassificatie, al met 10,96%. Niet alleen ongezien, maar ook verontrustend voor onze transportondernemingen die gedoemd zijn om in een internationale context te opereren.

De diverse overheden die ons land rijk is, staan er bij en kijken ernaar. Meer inzetten op de concurrentiekracht van onze Belgische ondernemingen die er zienderogen op achteruitgaat, zou het ordewoord moeten zijn. Maar, niks van dat alles. De sense of urgency dringt niet door. Het huidige politiek immobilisme neigt naar schuldig verzuim.

2. Welk bedrijf heeft in 2022 het meeste indruk op u gemaakt (en waarom)?

Alle ondernemingen die in deze chaotische en geopolitieke instabiele tijden met meer onzekerheden dan zekerheden, alles uit de kast gehaald hebben om hun klanten zo goed en zo kwaad als het kon, te bedienen. Quasi altijd op eigen kracht, want op veel overheidssteun heeft het bedrijfsleven in ons land vooralsnog niet kunnen rekenen.

3. Wat is voor u de meest vervelende trend van het voorbije jaar/de voorbije jaren (en waarom)?

De traagheid van het politieke proces ergert mij mateloos. Ik sta er niet van versteld dat ondernemers die in de politiek stappen er vaak heel snel, totaal gedesillusioneerd, de brui aan geven. Het intens economisch ritme dat ze gewend zijn, ligt mijlenver verwijderd van het politiek tempo.

Enorm frustrerend zijn ook onze inefficiënte staatsstructuren en de versnippering van bevoegdheden die ondernemen in dit land, dat per slot van rekening maar een zakdoek groot is, niet alleen hopeloos complex, maar ook nodeloos duur maken. Ondanks de zes staatshervormingen blijft de nood aan een grote omslag richting een veel efficiëntere, kwaliteitsvollere en eenvoudigere dienstverlening hoog. Ondernemers geven er niet om welk niveau wat beslist. Zij willen vooruit en vragen daarom een duidelijk en samenhangend beleid.

4. Wie is voor u de man of vrouw van het jaar 2022 (en waarom)?

Voor mij gaat de award van man/vrouw van het jaar zonder meer naar de vrachtwagenchauffeur. Of het nu snikheet is of vriest dat het kraakt, steeds staat hij/zij met veel enthousiasme paraat. Een beetje meer respect en waardering voor al die stille helden, die er vaak in moeilijke omstandigheden voor zorgen dat onze economie en onze samenleving blijven draaien, is meer dan welkom.

Niet alleen de klanten van de transporteurs, maar ook de overheid zou veel respectvoller met de vrachtwagenchauffeurs moeten omgaan. De overheid eist dat vrachtwagenchauffeurs zich stipt aan de rij- en rusttijden houden. Een volkomen terechte eis. Logischerwijze zouden vrachtwagenchauffeurs van diezelfde overheid dan ook mogen verwachten dat zij hen de mogelijkheden biedt en de nodige infrastructuur ter beschikking stelt, waar zij in alle veiligheid en met het nodige comfort (het is haast niet te vatten, maar anno 2022 zijn er nog steeds autosnelwegparkings zonder sanitaire voorzieningen) hun wettelijk verplichte pauzes en rustperiodes kunnen nemen. Dat is vandaag duidelijk niet het geval. Overvolle autosnelwegparkings in een regio die zich nota bene heel graag profileert als logistieke hotspot, zijn al lang en blijven spijtig genoeg nog steeds dagelijkse kost.

5. Op welk goed voornemen mogen we u afrekenen eind 2023?

Of het gaat lukken, weet ik niet, maar in 2023 ga ik alvast een poging doen om tot een betere work-lifebalance te komen.

Hier bundelen we alle bijdragen voor de Nieuwjaarsreeks.

U krijgt ook de nieuwjaarswensen van onze partner MSC.  

(Nieuwjaarsreeks) Philippe Degraef (Febetra) – Flows

(Nieuwjaarsreeks) Philippe Degraef (Febetra)

Interview, Mensen
Te gast
Philippe Degraef van Febetra.
Philippe Degraef van Febetra © Febetra

Rond de jaarwissel brengt Flows traditiegetrouw een reeks ‘nieuwjaarsbrieven’. De auteurs overschouwen het voorbije en komende jaar door te antwoorden op vijf vragen. Philippe Degraef, directeur Febetra, laat zijn licht schijnen op de ontwikkelingen van het voorbij jaar en wat er nog in het verschiet ligt.

1. Wat was voor u dé gebeurtenis van 2022 (en waarom)?

De oorlog in Oekraïne met alle nare gevolgen die daaruit voortvloeien: een torenhoge inflatie, een ontsporend begrotingstekort, disrupties in de supplychain en allerlei tijdelijke schaarstes, om maar de voornaamste gebeurtenissente vernoemen. Dat zorgt allemaal voor een grote onzekerheid en volatiliteit, waarvoor geen pasklare antwoorden bestaan. Feit is dat de kosten van een transportonderneming nooit zo snel en zo fors stegen. Het ziet ernaar uit dat de kostentsunami zich ook in 2023 zal doorzetten. Alleen de lonen van het rijdend personeel – de grootste kostenpost van een transportonderneming – stijgen op 1 januari, los van de nieuwe functieclassificatie, al met 10,96%. Niet alleen ongezien, maar ook verontrustend voor onze transportondernemingen die gedoemd zijn om in een internationale context te opereren.

De diverse overheden die ons land rijk is, staan er bij en kijken ernaar. Meer inzetten op de concurrentiekracht van onze Belgische ondernemingen die er zienderogen op achteruitgaat, zou het ordewoord moeten zijn. Maar, niks van dat alles. De sense of urgency dringt niet door. Het huidige politiek immobilisme neigt naar schuldig verzuim.

2. Welk bedrijf heeft in 2022 het meeste indruk op u gemaakt (en waarom)?

Alle ondernemingen die in deze chaotische en geopolitieke instabiele tijden met meer onzekerheden dan zekerheden, alles uit de kast gehaald hebben om hun klanten zo goed en zo kwaad als het kon, te bedienen. Quasi altijd op eigen kracht, want op veel overheidssteun heeft het bedrijfsleven in ons land vooralsnog niet kunnen rekenen.

3. Wat is voor u de meest vervelende trend van het voorbije jaar/de voorbije jaren (en waarom)?

De traagheid van het politieke proces ergert mij mateloos. Ik sta er niet van versteld dat ondernemers die in de politiek stappen er vaak heel snel, totaal gedesillusioneerd, de brui aan geven. Het intens economisch ritme dat ze gewend zijn, ligt mijlenver verwijderd van het politiek tempo.

Enorm frustrerend zijn ook onze inefficiënte staatsstructuren en de versnippering van bevoegdheden die ondernemen in dit land, dat per slot van rekening maar een zakdoek groot is, niet alleen hopeloos complex, maar ook nodeloos duur maken. Ondanks de zes staatshervormingen blijft de nood aan een grote omslag richting een veel efficiëntere, kwaliteitsvollere en eenvoudigere dienstverlening hoog. Ondernemers geven er niet om welk niveau wat beslist. Zij willen vooruit en vragen daarom een duidelijk en samenhangend beleid.

4. Wie is voor u de man of vrouw van het jaar 2022 (en waarom)?

Voor mij gaat de award van man/vrouw van het jaar zonder meer naar de vrachtwagenchauffeur. Of het nu snikheet is of vriest dat het kraakt, steeds staat hij/zij met veel enthousiasme paraat. Een beetje meer respect en waardering voor al die stille helden, die er vaak in moeilijke omstandigheden voor zorgen dat onze economie en onze samenleving blijven draaien, is meer dan welkom.

Niet alleen de klanten van de transporteurs, maar ook de overheid zou veel respectvoller met de vrachtwagenchauffeurs moeten omgaan. De overheid eist dat vrachtwagenchauffeurs zich stipt aan de rij- en rusttijden houden. Een volkomen terechte eis. Logischerwijze zouden vrachtwagenchauffeurs van diezelfde overheid dan ook mogen verwachten dat zij hen de mogelijkheden biedt en de nodige infrastructuur ter beschikking stelt, waar zij in alle veiligheid en met het nodige comfort (het is haast niet te vatten, maar anno 2022 zijn er nog steeds autosnelwegparkings zonder sanitaire voorzieningen) hun wettelijk verplichte pauzes en rustperiodes kunnen nemen. Dat is vandaag duidelijk niet het geval. Overvolle autosnelwegparkings in een regio die zich nota bene heel graag profileert als logistieke hotspot, zijn al lang en blijven spijtig genoeg nog steeds dagelijkse kost.

5. Op welk goed voornemen mogen we u afrekenen eind 2023?

Of het gaat lukken, weet ik niet, maar in 2023 ga ik alvast een poging doen om tot een betere work-lifebalance te komen.

Hier bundelen we alle bijdragen voor de Nieuwjaarsreeks.

U krijgt ook de nieuwjaarswensen van onze partner MSC.