“Begon België te missen in Sicilië”

Martina woonde vroeger al enkele jaren in België, maar keerde even terug naar Italië. “Naar België komen was niet mijn beslissing. Mijn ex-man besloot hier te komen werken voor een groot bedrijf. In Italië was geen vast werk te krijgen, ondanks mijn diploma’s in communicatie en businessdevelopment. Dus besloot ik mijn kans te wagen in België. Ik kon meteen in de transportsector aan de slag. Maar gelukkig was ik toen niet. Ik had onderschat hoe zeer ik Sicilië zou missen. We woonden in Mol, waar ook niet veel te beleven was. Ik ging terug voor één jaar, en daar begon ik België te missen. Maar als ik terugkeerde, zou het naar een grote stad zijn. Dat werd Antwerpen.”

Poetshulp of transport

“Er zijn maar twee jobs voor buitenlanders in dit land”, kreeg ik te horen: poetshulp of de transportsector. Ik koos voor het laatste. In mei vorig jaar maakte ik de overstap van ACB naar Joosen. Ik voel me hier echt thuis. Hier wordt in je geïnvesteerd, we kunnen alle opleidingen volgen die we willen, bijvoorbeeld douane- en ADR-opleidingen. Tegenwoordig werk ik op de dokplanning.”

Adriana volgde haar echtgenoot, een chauffeur bij Joosen, naar België. “Ik wilde leerkracht of psycholoog worden in Roemenië, maar er was geen werk te krijgen. Na een paar maanden in België begon ik hier in het bedrijf. Nu werk ik op de planning.”

Internationale contacten 

Het leven in Antwerpen lijkt beide dames wel te bevallen. “Ik heb hier veel vrienden gemaakt en doe veel aan sport”, zegt Martina. “Je krijgt hier de kans om veel verschillende dingen te doen. Ik hou vooral van Antwerpen. Als ik een week in Sicilië ben, wil ik alweer terug.”

Adriana: ”Ik herken dat gevoel, maar in het begin was het moeilijk. In het begin waren de mensen niet echt open, maar na een tijdje kwam dat goed. Er zijn wel meer Roemeense medewerkers en onderaannemers hier. Ik werk vooral op die contacten.”

Maritieme Pint

Intussen zijn ze beiden goed ingevoerd in het Antwerpse maritieme leven. Zelfs de Maritieme Pint heeft geen geheimen meer voor hen. “In de haven weten ze hoe ze een feestje moeten bouwen”, lachen ze. “In vergelijking met Sicilië wordt er hier wel geweldig veel gedronken”, meent Martina. Maar heel erg lijken ze dat niet te vinden. “We hebben ons geweldig geamuseerd”, lacht Adriana.

Van een cultuurschok willen ze evenwel niet praten. “In België leven zoveel culturen samen dat iedereen zijn plaatsje wel vindt”, meent Martina. “In Duitsland zou mijn zuiderse temperament meer clashen, denk ik. Racisme ben ik gelukkig weinig tegengekomen. Intussen heb ik hier echt vrienden gemaakt.” Adriana beaamt: “De mensen hier accepteren je meestal snel.”

Zouden ze hun vrienden een overstap naar België aanraden? “Ik weet niet of iedereen zich er even goed bij zou voelen”, zegt Adriana. “Voor mij is het goed meegevallen, maar geldt dat voor iedereen? Vooral de opportuniteiten die je hier krijgt zijn echt een enorm voordeel.”

Michiel Leen