Catrien Scheers: “Wat ons bindt, is respect en passie voor logistiek”

Flowsmagazine, Mensen
Koen Dejaeger
Catrien Scheers leidt het familiebedrijf Fast Lines Belgium.
Catrien Scheers leidt het familiebedrijf Fast Lines Belgium. © Jasper Jacobs -

In het Flowsmagazine rond opleiding en carrière, legt Catrien Scheers uit wat de logistieke sector zo bijzonder maakt. Samen met haar man leidt ze het familiebedrijf Fast Lines Belgium, met hoofdkantoor aan de ‘mooie Scheldekaaien’. Ze moedigt divers talent aan om de kaart van de logistiek te trekken.

Met het familiebedrijf Fast Lines Belgium bieden Catrien Scheers en haar team totaaloplossingen voor transport aan, wat ze zelf omschrijft als de ‘sofa style service’. De klanten geven aan wat ze willen transporteren en vervolgens zoeken de transportarchitecten de optimale en duurzaamste transportoplossing. Naast het leiden van het bedrijf zet Catrien Scheers haar schouders ook onder tal van initiatieven om de logistieke sector te promoten.

U bent de drijvende kracht achter tal van initiatieven om mensen warm te maken voor de haven en de logistieke sector, vanwaar komt die drive?

Catrien Scheers (CS): “Ik hou van mijn job. Transport is een soort virus en ik geef dat graag door aan anderen. Werken in de logistiek is uniek want geen twee dagen zijn dezelfde. Ik heb het geluk om een mooi en gezond bedrijf te leiden. Als je geluk hebt in het leven, is het fijn om ook iets terug te geven.”

Het imago van de haven en logistieke sector is niet altijd even positief. Veelal wordt transport als vervuilend gezien, zou het om laagbetaalde jobs gaan en dan is er nog de problematiek rond drugs …

CS: “Heel spijtig, want dat is perceptie en negatieve beelden verkopen nu eenmaal. Denk logistiek weg en heel de wereld staat stil. In 99% van de gevallen krijg je je goederen – die vaak van ver weg komen zoals China – op een goede en snelle manier tot aan je voordeur … en ook dat is logistiek. Maar dat wordt te weinig in beeld gebracht. Al te vaak wordt er met een vergrootglas naar onze sector gekeken als er eens iets fout loopt, maar in elke sector loopt er wel eens iets mis.”“De maritieme sector is vaak een voorloper als het gaat om nieuwe technologieën. Toen de computer zijn intrede deed, hadden wij op ons kantoor er een als een van de eersten. Het was niet meer dan een veredelde typemachine, maar het was op dat moment wel het beste wat er te krijgen was. Omdat we internationaal actief zijn, zijn we ook snel mee met dergelijke technologieën. Alleen vergeten we dat soms te vertellen. Ik vermoed omdat wij dat heel normaal vinden.”

Draagt de sector zelf niet bij tot de negatieve perceptie door te weinig te communiceren?

CS: “Er is altijd werk aan de winkel. Het is spijtig dat we in Antwerpen altijd met onze rug naar de Schelde geleefd hebben: we kijken altijd naar de kathedraal. Die is prachtig, maar het is tijd om ons meer om te draaien richting de stroom: de Schelde die welvaart naar de stad brengt. Dat moeten we meer in de verf zetten.”“De maritiem-logistieke sector communiceert pro-actief. Ik verwijs daarbij naar initiatieven zoals ‘#areyouwaterproof’ en ‘Olivia’ (initiatieven van het MDK), ‘Jij. De haven. De wereld – Jobs in de haven’ van Alfaport-Voka, enzovoort. Er wordt wel degelijk gecommuniceerd, maar het moet ook opgepikt worden.”

Welke taak is hier weggelegd voor de vele overkoepelende instellingen die in de haven en logistieke sector actief zijn?

CS: “De meeste beroepsverenigingen hebben ook jongerenverenigingen, zoals ASV – the next generation, die elke maand een filmpje online zetten, dus er gebeurt wel wat. Ook de kerstboodschap van de Koninklijke Belgische Redersvereniging (#BoldlyBEyond) was in die zin mooi om te zien: het was een filmpje met alleen maar jongeren, waar dan telkens een toekomstig beroep voor geprojecteerd werd.”

Van opleiding gesproken, bent u tevreden met het aanbod aan opleidingen. Stroken deze met de noden van de bedrijven?

CS: “Ja. We hebben hier in Vlaanderen straffe hogescholen, de Antwerp Maritime Academy en universitair onderwijs met de daaraan gekoppelde leerstoelen zoals de leerstoel Denny Lockefeer die onderzoek doet naar demurrage en detention. Op die manier is er een link tussen het onderwijs en het bedrijfsleven, dat vaak sponsor is. Vorige week was ik aanwezig op de stageverdediging van een jongere uit de richting ‘International transport & logistics’ (ITL) aan het Go! Koninklijk Atheneum Antwerpen. Als ik zie hoe gedreven leerkrachten, docenten en professoren hun schouders zetten onder de opleidingen logistiek, dan ben ik tevreden. Ook talenkennis blijft een van onze sterke troeven. Studenten worden opgeleid tot eersteklas logistiekers. Ilse Van Vlierberghe, lector Supply Chain Management aan Karel de Grote Hogeschool, is trouwens de drijvende kracht achter het magazine dat jullie vandaag lezen.”

U bent als vrouw verkozen tot maritieme persoonlijkheid van het jaar in 2021. Is de haven en bij uitbreiding de logistieke sector divers genoeg?

CS: “Het kan altijd beter, maar ik denk dat we niet moeten onderdoen voor andere sectoren. Zelf heb ik een en ander toch wel zien veranderen. Als je bijvoorbeeld het boek ‘Smaken van de Haven’ van auteur Bart De Clerck doorbladert, dan zie je daar straffe vrouwen en mannen van de hele wereld in.”

Het kan altijd beter: waarop kan de sector nog meer inzetten?

CS: “Het is aan elke bedrijfsleider om divers te selecteren en daarvoor moet je buiten je eigen netwerk kijken. Vroeger was het vaak ‘ons kent ons’, maar tegenwoordig is die vijver leeg. Los daarvan vind ik dat elke organisatie een afspiegeling moet zijn van de straten rondom het bedrijf. Als je bij mij op kantoor in Antwerpen een koffie komt drinken, dan zul je vaststellen dat we een divers team zijn. Onze jongste medewerker is 25, de oudste is 76. We hebben collega’s van verschillende sekse met verschillende religies. Ook met hoofddoek, kortom het is een afspiegeling van de maatschappij.

Zo startte in januari ook Yevgueni uit Oekraïne. Jammer genoeg werd hij weggerukt uit zijn eigen omgeving en woont hij nu met zijn vrouw en twee kinderen hier. Wat ik belangrijk vind, is dat we allemaal dezelfde taal spreken. Yevgeniy volgt een cursus Nederlands. Ik vraag aan mijn collega’s om hem te helpen en de zinnen in het Engels ook te vertalen naar het Nederlands. Zo kan hij zich snel integreren.

Wij verschillen op vele vlakken, maar wat ons bindt, is respect en de passie voor logistiek. Al de rest is bijzaak.”

Welke eigenschappen zijn belangrijk voor een job in de sector?

CS: “Het hangt af van job tot job, maar je moet passie hebben voor wat je doet. Je moet zoeken naar wat je graag wil doen en waar je sterktes liggen, de rest leren we je wel op de werkvloer.”

Heeft u nog een persoonlijke boodschap voor iedereen met een gezonde interesse in de logistieke sector?

CS: Ik zou zeggen: niet twijfelen. Onze sector staat ook vandaag voor grote uitdagingen zoals voortschrijdende verduurzaming en automatisatie. We kunnen alle talent gebruiken: afgestudeerde logistiekers, maar ook zij-instromers. In onze wereld zijn geen twee dagen dezelfde. Het is een open en internationale wereld, waar er werk is voor iedereen.”

Catrien Scheers: “Wat ons bindt, is respect en passie voor logistiek” – Flows

Catrien Scheers: “Wat ons bindt, is respect en passie voor logistiek”

Flowsmagazine, Mensen
Koen Dejaeger
Catrien Scheers leidt het familiebedrijf Fast Lines Belgium.
Catrien Scheers leidt het familiebedrijf Fast Lines Belgium. © Jasper Jacobs -

In het Flowsmagazine rond opleiding en carrière, legt Catrien Scheers uit wat de logistieke sector zo bijzonder maakt. Samen met haar man leidt ze het familiebedrijf Fast Lines Belgium, met hoofdkantoor aan de ‘mooie Scheldekaaien’. Ze moedigt divers talent aan om de kaart van de logistiek te trekken.

Met het familiebedrijf Fast Lines Belgium bieden Catrien Scheers en haar team totaaloplossingen voor transport aan, wat ze zelf omschrijft als de ‘sofa style service’. De klanten geven aan wat ze willen transporteren en vervolgens zoeken de transportarchitecten de optimale en duurzaamste transportoplossing. Naast het leiden van het bedrijf zet Catrien Scheers haar schouders ook onder tal van initiatieven om de logistieke sector te promoten.

U bent de drijvende kracht achter tal van initiatieven om mensen warm te maken voor de haven en de logistieke sector, vanwaar komt die drive?

Catrien Scheers (CS): “Ik hou van mijn job. Transport is een soort virus en ik geef dat graag door aan anderen. Werken in de logistiek is uniek want geen twee dagen zijn dezelfde. Ik heb het geluk om een mooi en gezond bedrijf te leiden. Als je geluk hebt in het leven, is het fijn om ook iets terug te geven.”

Het imago van de haven en logistieke sector is niet altijd even positief. Veelal wordt transport als vervuilend gezien, zou het om laagbetaalde jobs gaan en dan is er nog de problematiek rond drugs …

CS: “Heel spijtig, want dat is perceptie en negatieve beelden verkopen nu eenmaal. Denk logistiek weg en heel de wereld staat stil. In 99% van de gevallen krijg je je goederen – die vaak van ver weg komen zoals China – op een goede en snelle manier tot aan je voordeur … en ook dat is logistiek. Maar dat wordt te weinig in beeld gebracht. Al te vaak wordt er met een vergrootglas naar onze sector gekeken als er eens iets fout loopt, maar in elke sector loopt er wel eens iets mis.”“De maritieme sector is vaak een voorloper als het gaat om nieuwe technologieën. Toen de computer zijn intrede deed, hadden wij op ons kantoor er een als een van de eersten. Het was niet meer dan een veredelde typemachine, maar het was op dat moment wel het beste wat er te krijgen was. Omdat we internationaal actief zijn, zijn we ook snel mee met dergelijke technologieën. Alleen vergeten we dat soms te vertellen. Ik vermoed omdat wij dat heel normaal vinden.”

Draagt de sector zelf niet bij tot de negatieve perceptie door te weinig te communiceren?

CS: “Er is altijd werk aan de winkel. Het is spijtig dat we in Antwerpen altijd met onze rug naar de Schelde geleefd hebben: we kijken altijd naar de kathedraal. Die is prachtig, maar het is tijd om ons meer om te draaien richting de stroom: de Schelde die welvaart naar de stad brengt. Dat moeten we meer in de verf zetten.”“De maritiem-logistieke sector communiceert pro-actief. Ik verwijs daarbij naar initiatieven zoals ‘#areyouwaterproof’ en ‘Olivia’ (initiatieven van het MDK), ‘Jij. De haven. De wereld – Jobs in de haven’ van Alfaport-Voka, enzovoort. Er wordt wel degelijk gecommuniceerd, maar het moet ook opgepikt worden.”

Welke taak is hier weggelegd voor de vele overkoepelende instellingen die in de haven en logistieke sector actief zijn?

CS: “De meeste beroepsverenigingen hebben ook jongerenverenigingen, zoals ASV – the next generation, die elke maand een filmpje online zetten, dus er gebeurt wel wat. Ook de kerstboodschap van de Koninklijke Belgische Redersvereniging (#BoldlyBEyond) was in die zin mooi om te zien: het was een filmpje met alleen maar jongeren, waar dan telkens een toekomstig beroep voor geprojecteerd werd.”

Van opleiding gesproken, bent u tevreden met het aanbod aan opleidingen. Stroken deze met de noden van de bedrijven?

CS: “Ja. We hebben hier in Vlaanderen straffe hogescholen, de Antwerp Maritime Academy en universitair onderwijs met de daaraan gekoppelde leerstoelen zoals de leerstoel Denny Lockefeer die onderzoek doet naar demurrage en detention. Op die manier is er een link tussen het onderwijs en het bedrijfsleven, dat vaak sponsor is. Vorige week was ik aanwezig op de stageverdediging van een jongere uit de richting ‘International transport & logistics’ (ITL) aan het Go! Koninklijk Atheneum Antwerpen. Als ik zie hoe gedreven leerkrachten, docenten en professoren hun schouders zetten onder de opleidingen logistiek, dan ben ik tevreden. Ook talenkennis blijft een van onze sterke troeven. Studenten worden opgeleid tot eersteklas logistiekers. Ilse Van Vlierberghe, lector Supply Chain Management aan Karel de Grote Hogeschool, is trouwens de drijvende kracht achter het magazine dat jullie vandaag lezen.”

U bent als vrouw verkozen tot maritieme persoonlijkheid van het jaar in 2021. Is de haven en bij uitbreiding de logistieke sector divers genoeg?

CS: “Het kan altijd beter, maar ik denk dat we niet moeten onderdoen voor andere sectoren. Zelf heb ik een en ander toch wel zien veranderen. Als je bijvoorbeeld het boek ‘Smaken van de Haven’ van auteur Bart De Clerck doorbladert, dan zie je daar straffe vrouwen en mannen van de hele wereld in.”

Het kan altijd beter: waarop kan de sector nog meer inzetten?

CS: “Het is aan elke bedrijfsleider om divers te selecteren en daarvoor moet je buiten je eigen netwerk kijken. Vroeger was het vaak ‘ons kent ons’, maar tegenwoordig is die vijver leeg. Los daarvan vind ik dat elke organisatie een afspiegeling moet zijn van de straten rondom het bedrijf. Als je bij mij op kantoor in Antwerpen een koffie komt drinken, dan zul je vaststellen dat we een divers team zijn. Onze jongste medewerker is 25, de oudste is 76. We hebben collega’s van verschillende sekse met verschillende religies. Ook met hoofddoek, kortom het is een afspiegeling van de maatschappij.

Zo startte in januari ook Yevgueni uit Oekraïne. Jammer genoeg werd hij weggerukt uit zijn eigen omgeving en woont hij nu met zijn vrouw en twee kinderen hier. Wat ik belangrijk vind, is dat we allemaal dezelfde taal spreken. Yevgeniy volgt een cursus Nederlands. Ik vraag aan mijn collega’s om hem te helpen en de zinnen in het Engels ook te vertalen naar het Nederlands. Zo kan hij zich snel integreren.

Wij verschillen op vele vlakken, maar wat ons bindt, is respect en de passie voor logistiek. Al de rest is bijzaak.”

Welke eigenschappen zijn belangrijk voor een job in de sector?

CS: “Het hangt af van job tot job, maar je moet passie hebben voor wat je doet. Je moet zoeken naar wat je graag wil doen en waar je sterktes liggen, de rest leren we je wel op de werkvloer.”

Heeft u nog een persoonlijke boodschap voor iedereen met een gezonde interesse in de logistieke sector?

CS: Ik zou zeggen: niet twijfelen. Onze sector staat ook vandaag voor grote uitdagingen zoals voortschrijdende verduurzaming en automatisatie. We kunnen alle talent gebruiken: afgestudeerde logistiekers, maar ook zij-instromers. In onze wereld zijn geen twee dagen dezelfde. Het is een open en internationale wereld, waar er werk is voor iedereen.”