Wat als... een containerreus op drift zou slaan? Om zich voor te bereiden op zo'n noodscenario heeft de Franse kustwacht gisteren voor de kust van Bretagne een rampoefening georganiseerd met de 397 meter lange ‘Emma Maersk’ (15.550 teu).
De zeesleper ‘Abeille Bourbon’ nam in maart 2013 al eens bij wijze van proef een goed gevulde ‘CMA CGM Marco Polo’ (16.020 teu) op sleep (vijfde foto). Gisteren werd een ploeg naar de volledig lege ‘Emma Maersk’ gestuurd om in minder gunstige weersomstandigheden (windkracht 5) een sleepverbinding tot stand te brengen en de kolos gedurende drie uur op sleeptouw te nemen (zie foto’s).
De Fransen kregen de kans om met ‘Emma Maersk’ te oefenen omdat het schip gedurende twee weken in Brest in droogdok bij Damen lag, alvorens nu koers te zetten naar Antwerpen om daar terug de vloot van de AE2/Swan Service van 2M te vervoegen.
Dat Maersk Line een lege containerreus naar Brest moet afleiden voor onderhoudswerken, heeft te maken met het feit dat dit slechts één van de weinige Noord-Europese havens is met een droogdok om schepen van dat formaat te kunnen ontvangen. Eén van de zeldzame andere is het grote dok van Keppel Verolme in Rotterdam, dat onlangs nog een lege ‘Hyundai Dream’ (13.154 teu) voor herstelwerkzaamheden ontving (zesde foto), nadat het schip in Suez een boei had geraakt.
Het spreekt voor zich dat het voor de carriers geen geruststellende zaak is dat er amper droogdokken zijn om hun ulcs in geval van schade te laten herstellen. Een dok als dat van Keppel Verolme is overigens ook niet zo maar altijd onmiddellijk beschikbaar.
Het is geen geruststellende gedachte dat er amper droogdokken in Europa zijn die ulcs met schade kunnen ontvangen
Eén voordeel is er wel aan die megaschepen: indien ze door een aanvaring een gat in de romp krijgen, komt dat gat in principe al snel boven water wanneer ze gelost worden. Dat bleek bij een aanvaring van de ‘CMA CGM Alaska’ (12.552 teu) in oktober 2011, toen een droogdokbezoek niet nodig bleek om een gat te dichten met 44 ton nieuw staal.
Hoe groot de risisco’s met de nieuwste generatie containerreuzen zijn, is onlangs vooral in Hamburg gebleken. Daar liep de ‘CSCL Indian Ocean’ (18.980 teu) vast in de Elbe en kon de kolos pas na zes dagen bij springtij uit zijn benarde positie bevrijd worden.
Indien dat niet zou gelukt zijn, dan had men het schip moeten vlotten door het te lossen. De bergers werden toen al geconfronteerd met het feit dat er in Europa geen vlotkranen zijn die hoog genoeg zijn voor een gestrand schip met acht hoog gestapelde lagen containers bovendeks (laatste foto). Wat als...? Het zijn vragen die af en toe misschien toch eens gesteld moeten worden.
