Martine Hendrickx
Martine Hendrickx
Na een carrière van 42 jaar in de scheepvaartsector, is Martine Hendrickx op pensioen. Ze werkte 26 jaar voor de rederij Yang Ming. "De rederij staat als Aziatisch bedrijf positief tegenover vrouwelijke managers. Dat gaf een enorme stimulans."
"Vanaf de eerste tot de laatste dag van mijn carrière heb ik voor het containertransport in de maritieme sector gewerkt. 42 jaar lang heb ik nooit iets anders gedaan", vertelt Martine Hendrickx.
De 'koers'
Hendrickx startte op 7 juli 1980 bij Herfurth en Boutmy, die scheepsagent was voor de rederij Orient Overseas Container Line (OOCL) uit Hong Kong. "Tijdens mijn studiejaren heb ik een vakantiejob gedaan bij het douanekantoor Gerlach in Antwerpen. Ik had net mijn rijbewijs gehaald en mocht met de firmawagen 'de koers' doen", vertelt ze. "Ik reed naar de rederijen om alle noodzakelijke documenten zoals de Bill of Lading op te pikken en aan de juiste persoon te overhandigen. Op die manier kon ik kennismaken met heel wat verschillende bedrijven en kreeg ik een idee waar ik later graag zou willen werken. Zo ben ik bij Herfurth en Boutmy terechtgekomen, dat een modern kantoorgebouw had in de Cassiersstraat."
Rudimentair
"Je kunt je niet inbeelden hoe het er bij de maritieme bedrijven in de jaren tachtig soms aan toeging", lacht ze. "Sommige firma's waren gevestigd in houten 'barakjes' in de haven. Er werd toen ook nog in de kantoren gerookt waardoor de muren soms bruin zagen van de nicotine."
Bij Herfurth en Boutmy stond ze eerst in voor de documentatie, zoals het uittypen van de manifesten. Hierop ging ze als booking desk medewerker op de exportafdeling aan de slag. "In die tijd mochten de dames niet meteen op de commerciële afdeling starten. Of je nu een diploma had of niet, dat speelde geen rol. Je moest onderaan de ladder beginnen", vertelt ze. "Ik deed mijn werk graag, maar raakte ontmoedigd. Ik was jong, net gehuwd en heb op drie jaar tijd twee kinderen gekregen. Herfurth en Boutmy heeft me een tijdje moeten missen. Na mijn tweede zwangerschapsverlof moest ik ineens de boekhouding doen. Dat voelde als een straf aan."
Opleidingsprogramma
Hendrickx ging in 1988 aan de slag bij de rederij Maersk Line Belgium in de Antwerp Tower, waar ze acht jaar bleef. "Ik werkte op de exportafdeling voor Amerika en deed ook sales, zoals het opmaken van offertes. Ik heb hier veel geleerd. Maersk Line was enorm goed voor zijn personeel", benadrukt ze. "Het bedrijf had een sterk opleidingsprogramma waar ik veel plezier aan heb gehad en dat me ook ver heeft gebracht. Het heeft mijn carrière zeker een boost gegeven."
Niet iedereen kon zomaar beginnen bij de Deense carrier. "Ze screenden je op psychologisch vlak waarbij ze vooral keken of je wel goed in het team zou passen", vertelt ze. "Het was een serieuze sollicitatieronde, maar toch was ik er tegen alle verwachtingen in bij."
Eerste grote contract
Ze was in 1994 assistente van de salesmanager toen Maersk Belgium zijn eerste conferentiecontract afsloot met het chemiebedrijf DuPont de Nemours in Mechelen. "Je mocht toen niet zomaar van en naar Amerika verschepen. Dat moest contractueel vastliggen", vertelt ze. "De salesmanager nam twee weken voor de ondertekening van het contract zijn ontslag. Aangezien ik zijn rechterhand was, wist ik als enige hoe het contract ineen zat. De general manager van Maersk heeft me toen alle verantwoordelijkheid gegeven. Zo heb ik het eerste grote contract met Maersk Belgium laten ondertekenen. Als ik daar nu op terugblik, bedenk ik me: 'Verdorie, ik was nog maar een jonkie, maar ik heb het toch maar mooi gedaan'."
Commercieel
Hendrickx groeide hierna door als inside sales op de commerciële afdeling. "Sindsdien heb ik altijd commerciële functies uitgeoefend", vertelt ze. "Toen Maersk Belgium fuseerde met Maersk Nederland verhuisde een deel van het commerciële departement naar Rotterdam en stopte het voor mij. Ik wou niet voor een Nederlands managementteam werken. Dat was geen optie. Ik heb mijn carrière lang gevochten tegen de concurrentie van de haven van Rotterdam, zeker als het om import ging."
Import
Na een bloeiende carrière bij Maersk, ging Hendrickx in januari 1996 aan de slag bij Muller-Thomsen, die door de Taiwanese carrier Yang Ming aangeduid werd als scheepsagent. "Voor Yang Ming hadden ze iemand nodig voor dedicated sales import vanuit het Verre Oosten naar Antwerpen. Na jaren export heb ik mijn pet anders opgezet en ben ik in het importverhaal verzeild. Ik werd in 2000 importmanager en in 2007 salesmanager. Vijf jaar later had ik een landingsbaan als business support, dit zowel voor de export als import. Ik stond ook bekend als de 'troubleshooter', aangezien ik dankzij mijn ervaring veel dossiers kon oplossen. Mede dankzij de stevige basis die ik bij Maersk Line heb gelegd, is mijn carrière bij Yang Ming helemaal opengebloeid."
Eigen inbreng
Yang Ming scheurde zich in 2008 af van Muller-Thomsen. De carrier startte zijn eigen agentuur op. Het team dat zich ontfermde over Yang Ming is toen mee verhuisd naar een nieuw kantoor in de Molenbergstraat. Hendrickx stond mee aan de wieg van 'Yang Ming Belgium'. "Danny Du Jardin, de voorganger van deputy general manager Joris De Bruyn, heeft Yang Ming Belgium op de kaart gezet. Hij was de drijvende kracht en een fantastische baas die zijn collega's altijd een helpende hand bood", vertelt ze.
Vrouwelijke managers
Hendrickx heeft er nooit een moment aan getwijfeld om bij Yang Ming te stoppen. "Ik heb hier altijd graag gewerkt omdat het bedrijf veel mogelijkheden bood", vertelt ze. "Je werd er niet in een hokje geduwd, maar mocht je mening uiten. Je kreeg de kans om te brainstormen en ideeën op tafel te leggen. Yang Ming staat als Aziatisch bedrijf positief tegenover vrouwelijke managers. In een Japans bedrijf is dat ongezien. Er werd naar ons geluisterd. Dat gaf een enorme stimulans. Ik heb elke dag graag gewerkt. Ik denk dat er weinigen zijn die dat kunnen zeggen", besluit ze.
