Jean Lecour: “Binnenvaart blijft trouw aan makelaar”

Bij verzekeringskantoor Lecour & Co uit Merksem staan ze nog altijd heel dicht bij de klanten en hun corebusiness, de binnenvaart. Flows sprak met makelaar Jean Lecour over de binnenvaartsector, de toekomst van het familiebedrijf en de premies.

“Na een lange carrière in de binnenvaart op een klein schip van 38 meter zijn mijn ouders, Liliane De Kimpe en Pierre Lecour, eind 1977 aan wal gegaan”, zegt makelaar Jean Lecour.  “Mijn zus zat al op internaat, maar zelf zag ik dat niet zitten, dus beslisten beide ouders om het varen vaarwel te zeggen zodat ik naar een gewone school kon gaan.” Het was erg gebruikelijk in die tijd dat binnenschippers na een carrière op het water bij het loodswezen gingen werken. Na zijn uren bij het loodswezen begon Pierre verzekeringen te verkopen wat hij is blijven doen tot ver na zijn pensioenleeftijd.

Wat was indertijd belangrijk voor uw vader?

Jean Lecour (JL): "Mijn vaders stokpaardje was service geven en daar ging hij heel ver in. Zo haalde hij wel eens een nieuwe wagen op voor een schipper. Voor ons kantoor stond vaak een vervangwagen klaar voor wanneer een schipper in de problemen kwam. Hij ging ook wel eens schipperskinderen afhalen van school op vrijdag om ze naar een schip van een klant in Koblenz te brengen. Dat was de normaalste zaak ter wereld. Het ging veel verder dan puur verzekeren."

"Die visie hebben wij meegenomen naar onze eigen actieve carrière. Ook mijn echtgenote, Danis Marina, die van een schippersfamilie afkomstig is en altijd gevaren heeft, werkt op die manier. Ondertussen staan we sinds 1996 aan het roer van ons eigen Lecour & Co-schip, voorzien van een voltallige bemanning met een zelfde visie en een lading klanten waar een wederzijds vertrouwen dé basis is van alles."

Wat is nu qua binnenscheepvaart het grootste verschil met vroeger?

JL: "Het aantal binnenschepen is een derde minder dan vroeger, maar de tonnage is veel groter. De schepen zijn dus veel groter geworden. Het nadeel van grote schepen is dan weer dat ze niet overal kunnen komen. De binnenvaart heeft heel veel opportuniteiten. Kijk maar naar alle infrastructuurwerken aan het Albertkanaal (verbreden en hogere bruggen, red.). Een teken dat ook de overheid die opportuniteiten ziet."

Tijdens de presentatie van de statistieken van de Belgische Vereniging van Transportverzekeraars (BVT) vertelde Erik De Smet van Baloise Belgium dat hij zich zorgen maakt over het verzekeren van de binnenvaart. Deelt u zijn bezorgdheid?

JL: “Onze Belgische scheepvaart bestaat nog uit amper 1.100 schepen (of 'risico’s' in verzekeringsjargon), gaande van een duwbak, een duwboot, over een tankschip tot een droogladingschip onder Belgische vlag, en dan tel ik daar meteen ook de schepen onder Luxemburgse vlag maar met Belgische roots bij. In ons wereldje zijn er in België nog maar een zestal verzekeraars die zich focussen op de binnenvaart. In de jaren negentig hebben wij contact gelegd met ‘Schepen Onderlinge Nederland’ (het huidige TVM) waarmee we zijn beginnen werken. Via Nederland hebben wij een uitweg gevonden om aan betaalbare premies toch nog te kunnen verzekeren. Wij hebben daardoor dus een groot percentage van Belgische schepen die we verzekeren via TVM/Nederland, omdat de aanbieders in België eerder beperkt zijn. Los van het feit dat ze beperkt zijn, hebben we zeker ook een mooie vloot onder de Belgische verzekeraars lopen en mogen we fier zijn dat een groot aantal (er wordt gesproken van 60%) van de Belgische binnenvaart onder onze Lecour & Co-vlag verzekerd zijn."

"Eigenlijk zijn de premies veel te laag, dus in dat opzicht heeft Erik De Smet overschot van gelijk. Door alle actuele problemen zijn de kosten in de binnenvaart omhooggegaan. Zo zijn bijvoorbeeld herstelkosten en brandstofkosten enorm gestegen. Moeten we dan de premies ook nog gaan verhogen? Als we verzekeraars terug willen motiveren om in de binnenvaart te stappen, dan zullen de prijzen van de premies omhoog moeten."

Hoe kijkt u naar de toekomst?

JL: “Wij kijken heel positief naar de toekomst. Ook nieuwe technologieën en evoluties triggeren ons enorm. Kijk naar Seafar en autonoom varen. Volgens de verzekeraars is dat een verre toekomst, wij proberen hen te doen inzien dat het niet lang meer zal duren. Vorige week nog waren we te gast bij Seafar en hebben we de 'Deseo' (het grootste semiautonome containerschip, red.) aan het werk gezien. Indrukwekkend! Dat biedt ons weer nieuwe uitdagingen en opportuniteiten om met de mensen te praten en in contact te staan. Seafar zorgt ervoor dat meer mensen terug interesse krijgen in het beroep van schipper. Want ze kunnen op een vaste plek hun job gaan uitoefenen en ’s avonds naar huis. Vrouwen hielpen vroeger hun man aan boord, maar hebben ondertussen eigen carrières aan de wal."

"De verzekeraar moeten we nog overtuigen, want die zit nog met veel vragen: Het schip is onderbemand; hoe zit het met de wetgeving, met aansprakelijkheden? Zo zegt de Nederlandse wet nog steeds dat de schipper aan boord moet zijn. Op het laatste IVR-congres van de binnenvaart ging het vooral over autonoom varen. Tegelijkertijd geloven wij er heel sterk in dat ook de klassieke schippersfamilies hun plaats zullen hebben in de snel veranderende binnenvaartwereld."

Wat is de precieze rol van de makelaar tegenwoordig?

JL: "Ook in de verzekeringswereld is onder andere de rol van de makelaar aan het veranderen. Bij autoverzekeringen bijvoorbeeld zien we heel wat markt verdwijnen naar de automerken, naar banken die rechtstreeks verzekeren, naar leasingmaatschappijen enzovoort. In de niche van de binnenscheepvaart is een makelaar, een tussenpersoon, nog steeds erg belangrijk. En het is net door die nichepositie dat grootmakelaars de binnenvaart afstoten. Net omdat het zo’n klein wereldje is."

"Voor ons blijft de binnenvaart en het persoonlijke contact met de klant het allerbelangrijkste. De binnenscheepvaart was vroeger iets voor schippersfamilies, dan voor bedrijven en ondertussen meer en meer voor rederijen. Bij elk probleem of ongeval gaan wij nog altijd ter plaatse. Vaak is onze aanwezigheid al voldoende om de mensen te ondersteunen. Op die manier blijven we onze roots trouw. Zo heb ik het geleerd van mijn vader, zo probeer ik het nog steeds zelf te doen en zo geef ik het ook graag door aan de volgende generatie. Het grote verschil is dat mijn vader altijd op de baan was en ik vaak vasthang aan mijn computer en een berg e-mails. Tijden veranderen."

Op de foto v.l.n.r.: Mireille Ganton, Joni Lecour (dochter van Jean), Marina Danis (zijn echtgenote), Jean Lecour, Rita Lecour (zus), Dimitry Marquenie (neef)