Overnames, fusies en concentraties zijn van alle tijden. Maar er zijn momenten dat men van een golf kan spreken. Zeker in de sector van de transport en logistiek. Begin de jaren 1990, bijvoorbeeld, toen de Europese eenheidsmarkt zich aandiende. Vooral Britse investeringsfondsen – die eigenlijk niets van de sector kenden – gooiden zich toen in de markt, vaak met desastreuze gevolgen. In de eerste helft van de jaren 2000 deden staatsbedrijven en parastatalen hun boodschappen. Deutsche Post, Deutsche Bahn, La Poste, SNCF, Royal Mail en anderen rijfden de bedrijven binnen. Ook kleinere spelers probeerden mee te doen, zoals de NMBS en de Nederlandse Post, maar hun zakken waren niet diep genoeg. Overigens lieten ook privéondernemingen zich niet onbetuigd: het was een tijd van ‘overnemen om niet overgenomen te worden’. In de tweede helft van de jaren 2000 werd het ineens globaliseren geblazen. Vooral Azië kwam in het vizier, maar ook Latijns Amerika. In dat laatste gebied niet echt met succes, bleek achteraf.

Overnames, fusies en concentraties zijn van alle tijden. Maar er zijn momenten dat men van een golf kan spreken. Zeker in de sector van de transport en logistiek. Begin de jaren 1990, bijvoorbeeld, toen de Europese eenheidsmarkt zich aandiende. Vooral Britse investeringsfondsen – die eigenlijk niets van de sector kenden – gooiden zich toen in de markt, vaak met desastreuze gevolgen. In de eerste helft van de jaren 2000 deden staatsbedrijven en parastatalen hun boodschappen. Deutsche Post, Deutsche Bahn, La Poste, SNCF, Royal Mail en anderen rijfden de bedrijven binnen. Ook kleinere spelers probeerden mee te doen, zoals de NMBS en de Nederlandse Post, maar hun zakken waren niet diep genoeg. Overigens lieten ook privéondernemingen zich niet onbetuigd: het was een tijd van ‘overnemen om niet overgenomen te worden’. In de tweede helft van de jaren 2000 werd het ineens globaliseren geblazen. Vooral Azië kwam in het vizier, maar ook Latijns Amerika. In dat laatste gebied niet echt met succes, bleek achteraf.